The Ides of March

Kiedy w 1967 roku Al Cooper tworzył grupę Blood, Sweat & Tears, nikt nie przypuszczał, że w związku z tym faktem zostanie po latach ochrzczony mianem "Ojca Brass Rocka". Gatunek będący skojarzeniem tradycji "orkiestr dętych" (tych jazzowych również) i rock'n'rolla, swoje apogeum przeżył na przełomie lat 60/70. Obecnie zapomniany, wręcz ignorowany, nawet przez znawców tamtego okresu. Jednym z reprezentantów tego nurtu, opisanych na mych stronach, była grupa Chicago Transit Authority. W Chicago (jako mieście) swe początki miała również grupa The Ides Of March. Musimy jednak sięgnąć do połowy lat sześćdziesiątych, kiedy to Larry Millas, członek The Shy Lads, zaprosił do współpracy w zespole, Jim Peterika, gitarzystę i wokalistę grupy The Renegades. Przyjęcie nowego członka, pociągnęło za sobą zmianę nazwy zespołu na The Shondels. Pierwsze płyty nagrane dla Epitome i Harlequin, nie przyniosły sukcesu. Dopiero kontrakt z wytwórnią Parrot Records przynosi nagranie kolejnych sześciu singli i zmianę nazwy na:                                                                              The Ides of March
a jeden z nich, "Roller Coaster", dociera nawet do pierwszej dziesiątki listy Billboardu. Styl grupy, niewiele odbiegał w tym czasie od propozycji innych zespołów z kręgu pop music. Grupę w tym okresie tworzyli następujący muzycy:

                                  Jim Peterik ~ g, voc
Larry Millas ~ g                                                                              Mike Borch ~ dr                                                                             Bob Bergland ~ bg.

Osoby zainteresowane dokonaniami z lat 1965 ~1968 odsyłam do CD "Ideology" wydanego w maju 2000 roku  przez firmę Sundazed ( LP 5032 ). Rok 1969 przynosi całkowitą zmianę orientacji muzycznej, doakoptowanie nowych muzyków: Chuck Soumar ~ tr,voc John Larson~tr, Ray Herr~ g, bg, voc i kontrakt z wytwórnią Warner Brothers Records. W marcu 1970 roku w Columbia Studio w Chicago, muzycy nagrywają swój pierwszy LP zatutułowany "Vehicle". Towarzyszy mu SP " Vehicle / Lead me home, gently", który staje się wielkim przebojem, osiągając nakład dwu milionów egzemplarzy.

Pełny życia, pulsujący energią tytułowy utwór do dziś jest hymnem tego gatunku. Wprawdzie pozostały materiał, wzbudza czasami mieszane uczucia, warto dla tego jednego utworu być właścicielem tej płyty. Obok utrzymanego w konwencji rock'n'rolla utworu "Factory Band", znależć możemy typowe piosenki z gatunku "sweet music" ( "Home", "One woman man"). Są również trzy ciekawe interpretacje utworów innych wykonawców. "Symphony for Eleanor" to trwająca prawie 10 min. parafraza kompozycji"Eleanor Rigby" Lennona i McCartney'a . Tytuł "Wooden Ships" na pewno znany jest wszystkim tym którym nie jest obca grupa Crosby,Stills, Nash & Young (czy choćby   DLP "Woodstock") a "Dharma for one" , zwolennikom Jethro Tull. Pozostałe
utwory płyty to już kwintesencja  stylu. Na wznowieniu kompaktowym firmy Magic Records znajdują się utwory, które ukazały się
również  na  singlach ("Leed  me home gently" ~ strona B SP "Vehicle"; "Melody " ~ strona A SP na którego stronie B znajdował
się utwór "The Sky is falling" ; kolejny wielki przebój grupy "Superman" , umieszczony na singlu razem z utworem "Home" ).
Niestety drugi album grupy ("Common  Bond" Warner  1896, rok 1971) przynosi wyrażną zmianę stylu. Bardziej akustyczne
brzmienie zespołu, pomimo kolejnego przeboju " L.A Goodbye", przypuszczalnie rozczarowało wielu słuchaczy.  Do tego dołączyły
się kłopoty personalne. W 1972 roku muzycy podpisują nowy kontrakt, tym razem z wytwórnią RCA dla której nagrywają jeszcze
dwa albumy: "World Woven" RCA 4812, rok 1972  i  "Midnight oil" RCA 10143 w 1973 roku. Ta ostatnia płyta była wyrażnie
odmienna od debiutu i bliższa   brzmieniowo dokonaniom np. Poco niż  Blood, Sweat & Tears   Wydany w 2000 roku CD
"Ideology version 11" jest wspaniałym podsumowaniem tego okresu. Po rozpadzie grupy, Jim Peterik, współpracował   przez
krótki okres (LP "Pure Music")  z koleją wspaniałą grupą brass rockową Chase ( tym  którym obca jest nazwa  tej grupy,
proponuję posłuchać czołówki muzycznej cotygodniowego programu red.Fajbusiewicza "999"). Śmierć lidera tej grupy położyła
jednak kres dalszej współpracy. O zdolnościach  kompozytorskich i aranżacyjnych  J.Peterika niech świadczy fakt, że był on
twórcą większości  przebojów grupy  Survivor, a także  twórcą oprawy muzycznej do filmów " Rocky 3" i "Rocky 4" .